تحقيق حاضر با هدف تعيين رابطه­ي بلندمدت بين نرخ رشد شاخص بازده نقدی سهام و مجموعه­يي از متغيرهاي كلان اقتصادي از قبيل نرخ تورم، نرخ رشد نقدينگي، نرخ ارز و درآمد نفتي، انجام شده است. در این تحقیق داده­ها به صورت فصلی و برای دوره­ی زمانی 1377-1386 و با استفاده از روش خود رگرسیون برداری با وقفه­های توزیعی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته­اند.

آزمون ریشه واحد دیکی فولر تعميم يافته نشان داد که متغیر نرخ رشد نقدینگی در سطح و سایر متغیرها در تفاضل مرتبه اول پایا هستند. نتایج آزمون همجمعی نیز حاکی از وجود رابطه­ی بلندمدت میان متغیرهای اقتصادی مزبور و نرخ رشد شاخص بازده نقدی، است. رابطه­ی بلندمدت بین نرخ رشد شاخص بازده نقدی و درآمد نفتی و نرخ ارز منفی، و با نرخ تورم، رابطه مثبت است. ضمن این که معناداری ضریب نرخ رشد نقدینگی، در سطح اطمینان نود درصد، رد شد.

واژه­های كليدي : متغيرهاي كلان اقتصادي، شاخص بازده نقدی سهام، خود رگرسیون برداری با وقفه­های توزیعی، نظریه پولی تورم، نظریه قیمت­گذاری آربیتراژ.

تويسندگان مقاله: دکترسیدحسین سجادی، دکترحسن فرازمن، هاشم علی­صوفی

دريافت مقاله بصورت تمام متن